Nog een krappe week en ik krijg mijn eerste bestraling. Ik kijk er naar uit!!! Vooral omdat de pijn die (hoogstwaarschijnlijk) veroorzaakt wordt door de tumor wellicht gaat verminderen wanneer e.e.a. krimpt.
Wachten......... hoelang wachten we nu al? De eerste keer dat ik met klachten bij de dokter kwam is verleden jaar April geweest. Sindsdien alles verergerd. De morfine werkt prima en ik heb een tijdje zonder pijn gedaan maar wel met de nodige bijwerkingen, maar goed die zijn minder dan de pijn. Nu zit ik op een dusdanige dosis morfine dat ik bang ben om nog verder te gaan verhogen, want wie weet hoeveel pijn ik nog ga krijgen.
De dosis ligt nu op 400 microgram per uur en dat is hoog, zo niet erg hoog. Toch ga ik me steeds wat vervelender voelen en lijkt het echt of de tumor ontzettend in de weg zit. Eten gaat niet echt goed, het lijkt of er geen plaats voor is. Verder de hele dag door misselijk, maar daar is ook weer een middeltje voor.
's nachts slapen is nog steeds een ramp, elke keer betrap ik mij erop dat ik liever zit. Elke keer schrik ik weer wakker omdat ik omval want slaap heb ik wel. Overdag als ik even zit, boem ogen vallen dicht, 's avonds op de bank, boem, ogen vallen dicht etc.
Vandaag maar eens de Daniel de Hoed bellen wanneer de chemo gaat starten, een zware dobber gaat dat worden maar goed, alles voor het leven.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten