We pikken het niet meer!

Vandaag gaan we na een horror weekend maar weer terug naar onze huisarts. Weer aangegeven dat de pijn het hele gezinsleven ontwricht en dat dit zo niet door kan gaan. Er zou weer een afspraak gemaakt worden en ik zou wel opgeroepen worden door een internist. Nu pikken wij het niet meer en gaan niet weg voordat er voor dezelfde dat een afspraak bij de spoedeisende hulp gemaakt wordt. Na een poosje besluit de dokter dan toch maar te bellen om Goes te laten weten dat wij onderweg zijn.

In Goes zijn alle nodige testen gedaan. Röntgen foto van de longen, bloed onderzoek, hartfilmpje, echo van de buik. Ook hier weer een enkele röntgen van de longen, van de voorkant welteverstaan. Duidelijk was dat ook hier de klachten niet serieus genomen werden. Zo luidt ook achteraf het verhaal van de huisarts die door C.K.A. van de Berge gebeld is met de vraag of zij misschien onder druk gezet was om deze "patiënt die niets mankeert" door te sturen!!!!

Conclusie: Mw. mankeert niets, heeft geen levensbedreigende ziekte en heeft geen kanker. Arrivederci, we mogen weer gaan! Let op, de behandelend arts hier was internist C.K.A. van de Berge, niet te verwarren met internist M. van de Berge, later in het verhaal diegene die uiteindelijk direct een CT scan heeft laten uitvoeren,

De klachten

Na geruime tijd diverse klachten hebben gehad werd het in april tijd om eens goed te laten kijken. Het begon met het idee dat ik op een hartinfarct aan het wachten was. Steken in de borst, tintelende linker arm en het gevoel dat mijn rug in brand stond.Echo gemaakt van schildklier. Deze gaf aan dat de randen wat rafelig waren en 2 vlekken. Dat moest in de gaten gehouden worden.....
Ook is er toen een longfoto gemaakt, (Rontgen)
Wanneer achteraf in het dossier gekeken wordt, bleek dat de huisarts toen al iets van RIP bij de opmerkingen gezet wat volgens het laatste bezoek iets betekende dat zij toen al de mogelijkheid tot kanker erbij gezet had!!!!!
Toch een enkele röntgen van de voorkant en niet van de achterkant!!!!

 Later heel veel maagzuur, onmogelijk om plat te liggen, toen omeprazol gekregen. Door het zittend slapen en veel te weinig slapen het gevoel dat je helemaal beurs bent. Steken in de borst bleven en kon niet meer bukken, het gevoel of mijn maag in de weg zat. linkerkant ribbenkast dik, warm en "kloppend" onmogelijk hier tegenaan te zitten, zelfs een dekbedje ertegen is pijnlijk. Beha-loos tijdperk vanaf oktober 2013. Vanaf oktober tot half december bij neuroloog gelopen die steeds met een ander verhaal kwam. Toen ik hem vroeg of het mogelijk Tietze was zei hij " dat heb ik je toch al van het begin verteld....... Met diclofernac, tramadol ibuprofen, paracetemol steeds van kastje naar muur. Internist vroeg me in november wat ik kwam doen want dit was iets voor de neuroloog. Bij de spoedopname 9 december jl, hebben zij mij bijna uitgelachen met de vraag naar de huisarts of zij door mij onder druk gezet was om mij door te verwijzen want " er is niets met mevrouw aan de hand hoor" .....