Pagina's

woensdag 29 april 2015

"wat uw dokter verzwijgt" blablabla

Misselijkmakend...... als kankerpatiënt ben je continue op zoek naar nieuwe zienswijzen, ontwikkelingen etc. die ons leven, ook al is het maar een fractie, kunnen verlengen.
Als ik alles optel ben ik al honderden euro's kwijt aan wietolie, salvestrolen, superfoods, kurkuma, etc. Ja, ik ben zo'n type die bij elke nieuwe posting over een middel direct in de euforische modus spring en op koopjesjacht gaat. Nu weet ik best dat positief zijn de beste genezing geeft tov het in depressie raken, nog meer stress etc, maar ja..... ondanks alle super "wat uw dokter verzwijgt" en "wat de farmaceutische industrie niet wil weten" middelen is mijn tumor toch iets gegroeid...... Tsja en dan vlieg je dus met een noodgang in een depressie, wat dan weer erg slecht is.......... Naar mijn mening is het ontzettend belangrijk om het door de chemo platgegooide imuunsysteeem weer beter te maken en daar zijn natuurlijk duizendeneen methoden/voedingsmiddelen voor. Anti-oxidanten, etc., vitamines, etc.

Er zijn best veelbelovende middelen zoals bijvoorbeeld wietolie. Ik heb begrepen dat dit zeker voor de uitzaaiingen een mooi middel zou zijn, ware het niet dat met de hoeveelheid die je moet nemen ik in iedergeval de hele dag zo stoned als een garnaal door het leven ga, maar ja, je gaat in iedergeval door het leven ;-) Wat mij een beetje tegen de borst stuit is dat het wordt aangeprezen als het middel tegen kanker en dat iedereen de kans zou moeten hebben dit te gebruiken, vervolgens komt onder de toegezonden link een prijs van 75 euro voor een klein flesje. Duur, maar ook hier, als het maar wat resultaat zal hebben, zal ik het gebruiken. Vooralsnog gebruik ik het alleen 's avonds, en ga ik het opbouwen.


Kurkuma, een huis-tuin-en keukenmiddel wat mooie resultaten bij ratten laat zien. We hebben het waarschijnlijk allemaal wel eens in ons keukenkastje gehad en met de wetenschap dat het misschien iets tot je gezondheid bij kan dragen, nu ineens met bakken. Het wordt veel in de curry gebruikt oom de mooie kleur eraan te krijgen en als smaakmaker. Nu voordat je je het schompes gaat eten aan de kurkuma, moet je weten dat je lichaam dit niet handig opneemt, wel in de combinatie met peperine. Als je gaat googlen op kurkuma en peperine kom je diret in de supplementen die zo'n 8 keer zo duur zijn. Als je weet dat je bij het gebruik gewoon wat gemalen peper moet gebruiken dan is dit een hele gemakkelijke en goedkope manier om het te proberen. Kurkuma is overigens wetenschappelijk onderzocht in het AvL. Kort gezegd is de werkzame stof prima, alleen de manier om deze stof naar de kankercellen te brengen heel moeilijk. Om toch wat baat (misschien denk ik dat gewoon omdat ik het met alle geweld WIL geloven. Maak ik toch maar een papje van kurkuma, lijnzaadolie en zwarte versgemalen peper. Dat kun je over je sla gooien, op je boterham smeren, laat je fantasie op de loop gaan :-)

Nu lees je vane ene O. Warburg (1931) nobelprijswinnaar dat kankercellen niet tegen zuurstuf kunnen
en het derhalve heel belangrijk is zuurstof in je bloed te krijgen. Mw. Budwig borduurt daar op voort  en geeft aan dat de wand van de kankercellen gevuld zijn met dierlijke vetten die geen zuurstof doorlaten. Nu is het dus zaak dit dierlijke vet om te zetten in een vet die WEL zuurstof doorlaat. En hier komt het Budwigpapje om de hoek kijken........ dierlijk vet wordt vervangen door lijnzaadolie en voilà, de cellen zijn doorlatend. Zuurstof in je bloed krijgen is niet zo gemakkelijk op het internet staan een heleboel oplossingen vermeld, de ene onzin na de andere. Het intraveneus toedienen lijkt mij hier toch het meest effectieve, maar dat is mijn opinie. Een tijdje heb ik een oplossing van H2O3 gedronken, het zou kunnen dat net dat ene molecuuletje O het verschil kan maken, maar of dat werkelijk opgenomen wordt.....  Andere mogelijkheden hoor ik graag.

Ook het zuiveringszout/sodiumcarbonaat komt hier aan de orde. Hoewel hier wel heel erg veel over te vinden is, zijn er ook weer geen wetenschappelijk onderbouwde documenten te vinden. Hier pak ik dan ook de logica van Warburg en Budwig weer bij. Dat alle spulletjes het beste werken wanneer ze op de plaats van bestemming komen is algemeen bekend, in mijn geval is dat in de longen. Ik heb begrepen dat sommige lotgenoten een vernevelaar gebruiken zoals astma patiënten dat doen. Ik maar een stoombadje met een paar eetlepels zuiveringszout erin en ga daar een poosje boven hangen. Helpt het niet tegen de longkanker dan zorgt het in ieder geval voor een hele schone huid :-) Note: het zuiveringszout zorgt er bij mij voor dat de PH waarde van urine en speeksel zeer snel van heel slecht PH 6.0 naar 8.0 gegaan is, wanneer je dan de documentatie (omstreden) leest zou ik op de goede weg zijn, dus waarom niet?




Vitamine B17
Ook hier weer verschillende verhalen mqqr B17 zou erg goed zijn. Ik probeer dit binnen te krijgen door het eten van abrikozenpitten zo'n 20 per dag.


Asperges, door velen geliefd, door velen gehaat. Gelukkig ben ik een van de liefhebbers. Waarom gelukkig?:

 Veel mensen zijn dol op asperges. Iets wat ook tot uiting komt in de naamgeving: 'koningin der groente,', het 'witte goud', 'parels van het land'  'points d' Amour'… Maar asperges zijn niet alleen lekker, ze zijn ook supergezond. Zo zou het eten van asperges een positieve invloed hebben op (het voorkomen van) kanker. Freelance journaliste Ank van Lier ging op zoek naar verhalen uit de praktijk, want hoewel de wetenschap nog niet massaal warmloopt voor deze stelling, liegen de praktijkervaringen er niet om.

Asperges zijn bijzonder voedzaam. Zo zit de 'koningin van de groente' boordevol vitaminen en mineralen. Ook hebben asperges onder meer een gunstige invloed op het stressmechanisme, helpen ze bij slaapproblemen, werken ze celverjongend, versterken ze de immuniteit, helpen ze bij darmverstopping en trage darmwerking, werken ze ontzurend en stimuleren ze de nierwerking.

Bovendien zouden asperges een kankerwerende werking hebben. De verantwoordelijke stof is het enzym glutathion, een uiterst krachtige antioxidant die voor het immuunsysteem van de mens een wezenlijke ondersteuning is. Toch loopt de reguliere wetenschap nog niet echt warm voor het idee dat het eten van asperges een positieve invloed heeft op (het voorkomen van) kanker. Er worden dan ook weinig onderzoeken gedaan naar het mogelijk positieve verband.

Maar er zijn uitzonderingen. Zo sluit de Amerikaanse natuurgeneeskundige en voedingsspecialiste Cathy Wong haar ogen niet voor de positieve eigenschappen van asperges. Ze geeft aan dat asperges een positieve invloed hebben op het cholesterolgehalte, een hoge bloeddruk, diabetes, verstopping, leverziektes, nierstenen en urineweginfecties. Daarbij noemt ze de positieve rol die asperges zouden spelen bij de bestrijding van kanker. Dit in tegenstelling tot veel andere artsen, die het idee eenvoudig wegwuiven.

Succesvolle ervaringen
Hoewel de reguliere wetenschap weinig wil weten van de positieve relatie tussen asperges en kanker, zijn er inmiddels veel succesvolle praktijkervaringen opgedaan: mensen bij wie de kanker is ingeperkt of zelfs geheel is verdwenen door het eten van asperges. Coos van Lier (63) uit Maasbree is zo'n voorbeeld. In 2010 kreeg hij te horen dat er een tumor zat in zijn rechternier. In maart 2011 werd hij geopereerd, waarbij de rechternier en de bijnier werden verwijderd. Ook in zijn linkernier bleek een tumor te zitten, maar die was op dat moment te klein om weg te halen.

Meteen na de operatie begon Coos met het eten van asperges: 's morgens en 's avonds twee ons. Hij kookt de asperges en drinkt het water op. "Of het me niet tegen gaat staan? Nee hoor, ik ben een echte aspergeliefhebber!"

Gaandeweg veranderde de tumor in zijn linkernier in een cyste. Deze kan nog groeien, maar is tot nu toe rustig gebleven. "Ik kan niets bewijzen, maar ik denk dat de asperges wel een positieve bijdrage hebben geleverd."

Coos moet nog elk half jaar op controle komen. Tot nu toe is de uitslag iedere keer goed. Hij heeft verschillende keren tegen zijn dokter gezegd dat hij asperges eet, maar de dokter vindt er niets van. "Hij zegt: 'Doe maar.'" Zo lang er in de linkernier nog een cyste zit, blijft Coos in ieder geval asperges eten. "Ik heb niets te verliezen!"

Heilzame stoffen
Ook Bert Jenniskens (64) heeft positieve ervaringen met het eten van asperges. Na jaren van kleine ongemakken werd bij hem in november 2010 prostaatkanker geconstateerd. Zijn PSA-waarde - PSA staat voor Prostaat Specifiek Antigeen, een eiwit dat in de prostaat wordt gemaakt - was erg hoog. Er werd nader onderzoek gedaan en de uroloog in het VieCuri Medisch Centrum in Venlo wilde direct opereren. "Hier schrok ik echter van en daarom heb ik een second opinion aangevraagd bij het Academisch Ziekenhuis Maastricht."

De doktoren gaven Bert andere medicijnen en op advies van kennissen begon hij drie tot vier keer per week asperges te eten. Rauw, gekookt en in de soep. Na een half jaar ging de PSA-waarde omlaag en in 2013 was de waarde gedaald tot een minimum. Inmiddels ervaart Bert nog maar weinig ongemakken. "Ik kan niet anders constateren dan dat het eten van asperges wel degelijk invloed heeft gehad; blijkbaar zitten er heilzame stoffen in asperges. Ik kan dan ook iedere kankerpatiënt aanraden om asperges te eten."

Onderzoek nodig
Simon aan den Boom (73) uit Neer werd in 1994 geopereerd aan kwaadaardige blaaspoliepen. De dokter gaf destijds aan dat de kans groot was dat ze weer terug zouden komen. En dat gebeurde; in 1998 waren de poliepen  terug van weggeweest. Ze werden opnieuw operatief verwijderd. Ditmaal begon Simon echter met het eten van asperges. "Ik heb de doktoren in het ziekenhuis niets verteld; ze geloven het toch niet. De huisarts gaf wel aan dat asperges een rol zouden kunnen spelen in het tegengaan van kanker. Volgens hem zou daar eigenlijk onderzoek naar moeten komen."

Maar een bevestiging of niet, sinds 1998 eet Simon regelmatig asperges. In het seizoen elke dag en buiten het seizoen twee of drie keer in de week. Sindsdien zijn de poliepen niet meer teruggekomen. "Ik weet niet of het daaraan ligt, maar ik wil niets riskeren. Ik blijf er daarom mee doorgaan. Gezondheid is toch het allerbelangrijkste!" 

Superproduct
Ook Paul Dols (75) uit Oirsbeek heeft bijna dagelijks asperges op het menu staan. Begin 2013 werd bij hem blaaskanker geconstateerd. De tumor werd operatief verwijderd, maar een operatie alleen was niet voldoende. Paul moest ook worden bestraald. Uiteindelijk kreeg hij in het Academisch Ziekenhuis Maastricht 33 bestralingen.

Toen Paul hoorde dat hij kanker had, is hij 'halsoverkop' asperges gaan eten. Hij probeert zoveel mogelijk verse asperges te eten, buiten het seizoen aangevuld met asperges uit een potje. Ook neemt hij op advies van vrienden bijna dagelijks aspergepoeder, dat wordt gemaakt van de resten van asperges. "Ze kunnen mij midden in de nacht wakker maken voor asperges. Ik vind het heerlijk!"

Na verschillende onderzoeken hoorde Paul een maand of twee geleden van de uroloog dat de resultaten goed waren. "Ze kunnen niets meer zien. Over een half jaar moet ik terugkomen."

In hoeverre dit alles aan het eten van asperges kan worden opgehangen, vindt Paul moeilijk te zeggen. Wel weet hij dat het samen met de bestralingen goed heeft gewerkt. "Ik had in eerste instantie het idee dat het de verkeerde kant op zou gaan met mij. Maar het is wonderwel goed gegaan. Welke stoffen in asperges precies goed zijn, weet ik niet. Maar ik weet wel dat de groente stoffen bevat die het kanker lastig maakt. Het is een superproduct!"

Aspergekuur
Theo Broekmans (66) uit Beringe heeft de ziekte van Waldenström, een zeldzame en kwaadaardige aandoening met een ongecontroleerde groei van witte bloedcellen. De ziekte werd in augustus 2012 ontdekt, waarna Theo acht chemokuren kreeg. Daarna, in maart 2013, begon hij met een aspergekuur, waarbij hij iedere dag twee ons asperges eet. In het seizoen eet Theo de asperges vers, het liefst op traditionele wijze klaargemaakt. Buiten het seizoen haalt hij ze uit de diepvries of uit een potje. Ook vermaalt hij de asperges in de blender tot vloeistof. Momenteel is de beenmergziekte 'in control'; het hemoglobinegehalte (Hb) in het bloed blijft - in tegenstelling tot een tijdje terug - keurig op niveau. Zelf heeft Theo het gevoel dat dit te maken heeft met de aspergekuur. "Hoewel ik natuurlijk niets kan bewijzen, denk ik dat het de winst is van het aspergeverhaal. Na de chemokuur was het Hb-gehalte beter. Maar vanaf het moment dat ik asperges eet, is de waarde weer helemaal op orde." Theo kaartte de positieve resultaten ook aan bij zijn arts, maar die ging er volgens hem niet op door. "Hij kon zich er niets bij voorstellen."

Hoewel de ziekte onder de oppervlakte aanwezig blijft en altijd weer de kop kan opsteken, voelt Theo zich goed. "Ik ben wel iets eerder moe, maar kan voor 95% normaal functioneren. Ik heb nauwelijks beperkingen." Hij is blij dat zijn Hb-gehalte al een jaar op niveau is. Het was voor hem in ieder geval voldoende basis om door te gaan met het eten van asperges. "Af en toe wel met mijn ogen dicht, maar ik heb het er graag voor over!"

Asperges en gezondheid in Museum De Locht 
Ook Museum De Locht, in het Noord-Limburgse Melderslo, wil aandacht besteden aan een mogelijke positieve invloed van asperges op kanker. In het museum zijn het Streekmuseum, het Asperge-, het Champignon- en het Glastuinbouwpaviljoen ondergebracht. Jos Boots, voorzitter van de Aspergecommissie,  denkt aan een touchscreen waar naast allerlei feitelijke gegevens, ook informatie is te vinden over de positieve effecten van asperges op de gezondheid.

Dit artikel is geschreven door Ank van Lier, freelance journalist/tekstschrijver. 

NOTE:  Het kan, toeval zijn, het kan aan de asperges liggen, het kan aan de algehele gesteldheid liggen, Who knows. Succesverhalen worden zo graag gelezen want we willen het zo graag geloven.......Maar, alweer een feit dat asperges gezond zijn, dus slecht kan het nooit zijn. Eet Smakelijk!.




Schrikken


Op Koningsdag de stoute schoenen aangetrokken om met mijn dochter Zierikzee te gaan bezoeken. Ik had al een poosje last van een soort verlammingsverschijnselen aan mijn linkerhand maar nu liep ik als een dronkeman te zwalken en moest ik Sanne steeds vasthouden om niet te vallen. (Mijn steun en toeverlaat). Nu had dr. Hanssens al verteld dat dit voor zo kunnen komen wanneer de ontsteking om de weggehaalde metastase niet zou verdwijnen, e.e.a. zou dan drukken op een stukje hersens wat de coördinatie van de linkerkant regelt (wat is dat knap zeg om dit zo te kunnen voorspellen!) Ik voelde me alsof ik niet helemaal spoorde, heel onzeker.  De volgende ochtend direct St. Elisabeth Tilburg gebeld. 's middags recept dexamethason gehaald bij de apotheek en ongelooflijk, vandaag gaat het al wat beter. Net een kopje koffie van de keuken naar de kamer gekregen en 3 meter recht lopen binnen de plavuizen ging ook. Nog niet alles optimaal maar, beter, dus dit geeft ook weer goede hoop dat mijn hoofd bij de controle op 7 mei schoon is!