Dinsdag middag is ze na een moedig gevecht op een rustige manier van ons heen gegaan.
Haar bedje staat hier nog in de kamer, leeg wat een gemis en wat een pijn.
Er bestaan geen woorden voor mijn gevoel.
Monique heeft mij gevraagt haar blog af te sluiten maar ik kan dat niet en wil dat niet, het is voor mij alsof ik moet toegeven dat we verloren hebben.
Monique heeft tot het einde nooit opgegeven en dapper gestreden, ik heb haar geprobeerd te helpen en te steunen waar ik kon maar op een dag heb je verloren,wordt het stil en moet je haar loslaten.
Een sterke vrouw altijd enthousiast met een ongeloofelijk gevoel voor humor.
Alleen ik heb haar andere kant gekend, haar gevoel, haar liefde en haar angst.
We hebben samen gevochten, gevreen, gehuild en gelachen en alles wat daar tussen zit.
Geloof mij, een geweldige en onvergetelijke vrouw.
Monique..........
we gaan je zo missen.
Rob.
