Bang

De controles komen er alweer in rap tempo aan. Aan de ene kant ben ik heel benieuwd want als ik het tegenover elkaar zet hoe ik me 3 maanden geleden voelde en hoe ik me nu voel, dan kan het haast niet anders dan dat het goed is!  Want opvalt is dat ik de laatste tijd veel last van hoofdpijn heb, dat maakt me bang, wat als er nu voor de vierde keer op rij een of meerdere uitzaaiingen in mijn hoofd zitten? Is er dan nog sprake van "overgebleven cellen die toen niet zichtbaar waren maar nu wel" of zijn het weer nieuwe uitzaaiingen, en betekent het dat de tumor in mijn longen lang niet zo "op slot" zit als dat ik wel dacht?

Nog steeds ontzettend moe, gefrustreerd dat ik niet de dingen kan doen die ik wil doen. De was in de droger doen kost al enorm veel energie. Lichamelijke ongemakken zoals je compleet uitgedroogd voelen. Heel de dag door opvliegers want, of je nu wilt of niet, door de chemo word je zonder pardon de overgang ingegooid. Gewrichtsproblemen, etc. Gelukkig heb ik nu weer een bril want door de droge ogen zijn lenzen ook niet ideaal.

Nee, het is allemaal niet wat ik me ervan voorgesteld had, maar het heeft ook zijn mooie kanten. Bijvoorbeeld dat je veel meer van kleine dingen in het leven kunt genieten. Iets wat je vroeger compleet over het hoofd zag valt nu ineens op. Je leert je vrienden kennen. Je wordt een stuk closer met familie. Ik geniet van mijn gezin. Blij met Rob, jeetje die heeft ook zoveel voor zijn kiezen gekregen! Blij met Sanne, wat heeft zij zich goed gehouden! Blij met alle mensen die mij door deel 1 hebben gesleept!

Plannen doe ik niet want ik weet per dag niet hoe ik me voel daarom is alles ook veel impulsiever en dus spannender. Niet kunnen plannen betekent ook dat een baantje niet meer voor mij weggelegd is, dat was moeilijk maar dat heb ik eindelijk geaccepteerd. Ik voel me ook niet meer schuldig als ik een "day-off" heb, dat hoort erbij en ik ben blij met elke goede dag.