Tsjonge jonge 5 uur en wakker met een gevoel of ik in een veel te klein kokertje ben gepropt. Een gewicht op mijn schouders van een kilo of 500, een afgesloten maag en een kronkel in mijn darmen, zo voel ik mij ongeveer. Hoe het komt is een raadsel.
Beleefd ik zou wel eens van al die medicijnen af willen al die bijwerkingen je wordt er niet goed van. Het lijkt wel of die lyrica mijn hele zenuwstelsel naar de knoppen heeft gegooid.
Was ik net weer helemaal opgekalefaterd van het goede nieuws van gisteren, zo zit je weer in een mega dip omdat dit lijkt alsof mijn ogen gehalveerd zijn, arm ook vrijwel niet meer te gebruiken.
Toch maar in bad gegaan, dat is toch altijd de plaats waar ik me het meest prettig voel totdat..... je er uit moet stappen want dat is ook een regelrechte ramp. Rob en ik hebben het gisteren zelfs al over en rolstoel gehad want dan kunnen we veel vaker ergens heen. Daar moet ik nog even over denken want dat i dan weer zo rigoureus en definitief. Aan de andere kant, ik kan hem beter nu hebben dan wanneer het niet meer nodig is.
De huisarts belde nog, ik moet een afspraak maken met de apotheker over welk soort medicinale wiet ik wil en dan schrijft hij daar een recept voor uit. Hoe gemakkelijk kan heet toch gaan :-) Ik hoop dat dat helpt dan kan ik over een tijdje weer eens een afspraak met het EMC Pijnteam maken om eens te zien of ik wat van die Lytica en Amitripyilyne kan minderen.
Zo, ik ga me eens een beetje opknappen want ik wil nog even naar het kleine marktje voor vis en groente.