Vandaag gaat het gebeuren. Rob is er al vroeg, ik heb slecht geslapen en ben geloof ik 30 keer eruit geweest om naar het toilet te gaan. Bang voor wat er vandaag gaat gebeuren. Vanmorgen vroeg nog met de nachtzuster gepraat en een beetje verteld wat hier allemaal aan vooraf gegaan is. Ze geloofde haar oren niet. Zelf was zij Belgisch en daar kun je blijkbaar direct naar een specialist gaan zonder de vertragende factor Huisarts. Dat heeft toch wel ontzettend veel voordelen, zo zou er bij mij veel eerder een CT scan gemaakt zijn. Maar dat terzijde, dat is gebeurd, nu op naar de toekomst.
Ik wordt om 10 uur naar de ok gereden, bij het wachten op de gang kwam er al een lotgenoot naar buiten, die had net zijn frame opgeschroefd gekregen. Tjeempie wat ben ik blij dat dat bij mij onder narcose gaat gebeuren!
We gaan de "narcosekamer" in. Er was verteld dat Rob er de hele tijd bij mocht blijven maar hij werd streng geweerd door een dame die hem toch wel heel uitdrukkelijk uit de weg wilde.
Poef, ineens was ik weg......
Later terug op de kamer kwam dokter Hanssens en vertelde dat er 3 tumoren en 1 dingetje waarvan ze niet zeker wisten wat het was weggehaald/bestraald waren. Wat een opluchting! Rob was er natuurlijk al en praten ging haast niet want ik viel steeds weer in slaap.
Ik moest nog wel een nachtje blijven want ik was erg misselijk en de narcose was nog verre van uitgewerkt.
In mijn slaap hoorde ik de onmiskenbare stem van mijn zus en ja hoor daar waren ze, Jeannette en mijn lieve Sannepopje! Even later kwam ook mijn vader nog binnen. Helemaal leuk!
's nachts kwam de hoofdpijn opzetten en ben ik 2 keer mijn bed uitgeweest om over te geven, jakkes wat een ellende maar stap 1 is genomen, nu mijn longen nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten