Het weekend is alweer voorbij gevlogen, wel eentje met heel veel pijn en misschien een beetje raar om te melden maar hoera, hoera, hoera ik ben net naar de wc geweest na 4 dagen JOEPIE! Dat is en blijft een probleem voor de rest van mijn leven denk ik, ondanks de vele zakjes, heel veel water, olie en laxeermiddelen. Als daar eens wat aan gedaan zou kunnen worden dan zou het er alweer veel beter uitzien. Vaak kun je gewoon nergens naar toe, rampzalig!
Rob is naar zijn werk, Sanne ligt nog te slapen. Voor mij een goed moment om eens lekker uit te huilen, jeetje wat sterf ik weer van de pijn zeg. Nu net 3 kussens op het tuinstel gelegd, zie op tegen de volgende 11. Gelukkig kan ik het beeldscherm sterk vergroten want mijn bril ligt nog boven...... ik heb echt de puf niet om hem te halen. Nu eerst maar even rustig in een hoekje gaan zitten wachten tot deze pijngolf weer voorbij is en de medicijnen hun werk kunnen doen. Met een grote kop groene thee natuurlijk, want dat is volgens het boek Antikanker toch wel een eerste vereiste om geen kanker te krijgen en als je het al heb om het imuunsysteem een boost te geven en er zouden zelfs stoffen inzitten die tegen de kankercellen zeggen "en nu dood gaan, oprotten jullie horen hier niet!" Met die wetenschap in de pocket wordt deze bocht zelfs lekker! Grrrr, de pijn verdwijnt niet en ik weiger om nu al extra morfine te nemen. Nog maar een paar paracetamol dan maar. De conditie is sterk achteruit gegaan, ik blijf hopen dat dat door de dexa komt, gelukkig val ik niet af.Zondag was Ma jarig, toen zijn we naar `t Gorsje gegaan, het was erg gezellig. Laurens was er ook met zijn vriendin Denise. Sanne had een uitvoering en die moest heel de dag nog oefenen en `s avonds zijn we naar de uitvoering geweest. Ma en Pa waren er ook en als verassing was Anita ook nog gekomen, dat was heel leuk.
