Gisterenmiddag zijn Pa en Ma nog langs geweest, het was heel gezellig. Ik heb wel een beetje zitten te klagen geloof ik, maar dat mag haha :-) Ik pieker want ik ben bang, heel bang voor alles wat nog komen gaat.
En 's avonds nog gezellig met Rob zitten te kletsen, fijn is dat. Ik zou zoveel willen zeggen maar kan dan de woorden niet goed vinden. Er zijn ook geen woorden voor lijkt het wel. Ik ben zo trots op hem hoe hij alles voor elkaar weet te boksen. Met Rob en Sanne samen gaat het ook heel goed, ik ben er van overtuigd dat zij veel steun aan elkaar gaan hebben en elkaar goed op kunnen beuren. Het is een heerlijk stel! Pfff ik moet er niet aan denken die te moeten missen! Maar, zover is het ook nog niet! Sanne vindt het vreemd dat ik geen bucket list heb. Ik begrijp het eigenlijk ook niet maar heb denk ik wel genoeg in mijn leven mee gemaakt, we kunnen er alles van zeggen, behalve dat het saai was.Er zijn natuurlijk nog wel een aantal mensen die ik wil zien en knuffelen maar ik heb ook wel het idee dat daar nog tijd genoeg voor is en vind op dit moment samen met mijn gezin, ma en pa, Jeannette en Rob veel belangrijker. Ik zal zeker de komende tijd nog wat dierbaren uitnodigen voor een borrel of koffie, maar dan gewoon uitnodigen, geen afscheid nemen, afscheid nemen is stom.
Dussssss, klaar met piekeren, alles komt toch zoals het komt, pluk de dag en geniet!
