Je hebt ze er allemaal wel tussendoor, een kutdag. Welnu, gisteren hadden we er een. Heel de dag erg wankel en 2 keer gewoon met mijn hoofd in de kussens gevallen omdat ik me niet tijdig kon omdraaien om de gaan zitten. ;s avonds weer een behoorlijke aanval. Godzijdank had ik nog Instanyl om het redelijk snel weer te verhelpen. Je schrikt je weer dood en het eerste waar je aan denkt is een hartinfarct. Ik denk ook dat de artsen dat achteraf kunnen zien middels zo'n kastje, Maar, uitbehandeld hem dan denk ik niet dat je dat nog gaat krijgen. Gelukkig stond Rob paraat!Nu heb ik hem net ook alweer wakker gemaakt om naar de wc te gaan dus ik vind dat het tijd wordt om dit op eigen krachten te doen, heel voorzichtig. Weet je wat, ik neem gelijk een kop koffie mee en luiden we daarmee maar een nieuwe, hopelijk betere, dag in.Zo, de koffie is gehaald, heerlijk warm. Het lijkt ook na iedere "aanval" iets slechter te gaan, alsof er weer ergens een paar zenuwen zijn uitgeschakeld.
Ik vreet me vol aan de kurkuma, magnesium, en heb gisteren een zak MSM besteld, je ziet, ik blijf proberen....... tegen beter weten in natuurlijk maaaaaarrrr, je weet maar nooit!
Nu maar hopen dat ik zo nog even kan slapen want Jeannette komt morgen ook alweer vroeg deze kant op, dan kan Rob een dagje voor zichzelf hebben dat is ook wel eens nodig.
