Elke mooie dag is er een

Elke mooie dag is er een.

Uitval van gisteren avond was vanmorgen wat verminderd gelukkig. Wel weer heel kort geslapen. Van 3 tot 6 uur. Daar heb ik niet eens zo veel last van maar dat komt misschien ook wel door de dexamethason. Toch op de bank nog in slaap gevallen.

De afgelopen dagen hebben meer van mij gevergd dan verwacht. De constante spanning dat er zich iets in je hoofd zit te delen en daarbij ook elke keer nog nieuwe vormen van uitval, angst en paniek maken het er niet gemakkelijker op. Even pas op de plaats maken tot woensdag in ieder geval, meer spanning dan nu kan ik er niet bij hebben en lijkt mij niet goed voor die tumor in mijn kop en algehele gesteldheid.

Gelukkig gisteren avond al besloten dat het vandaag voor mij een rustdag zou zijn want dat is absoluut nodig. Sanne en Rob hebben wat in petto blijkbaar, ik ben benieuwd. Een uur of 8 wakker geworden en toen kwamen Sanne en Rob er ook uit, wat een luxe, lekker blijven liggen, koffie krijgen en eigenlijk ging het hartstikke goed met het hoofd, de paniek etc.

Dan is de badkamer plots tot een ware Spa omgetoverd, inclusief kaarsjes, warm bad, de hele serie White Lotus waar ik zo van hou, parfum, badschuim, te gek voor woorden, alles erop en eraan. Hier is over nagedacht! En ja hoor daar kwamen de emoties weer, wat kan een mens toch raar reageren onder sommige omstandigheden. De schatten. Natuurlijk spookt het door je hoofd of dit de laatste moederdag is, dat kan niet anders! Mooi en oprecht, en daar gaat het om, niets meer, niets minder. Ik heb zo liggen genieten in bad van dat moment. Weer beneden staat de tafel daar prachtig gedekt, daarna was het alweer tijd voor een tukje. Rob lag natuurlijk ook gelijk languit, wat die ook allemaal voor zijn kiezen krijgt is ook niet gewoon meer en nooit, nooit heb ik hem nog horen klagen.

Vaak hoor je dat een relatie slechter gaat wanneer er problemen zijn en dat zou ik dan ook wel snappen, ik ben wel een blok aan het been lijkt me zo. Wij groeien steeds meer naar elkaar, steeds meer waardering en respect voor elkaar. Ik lijk wel gestoord wanneer ik zeg dat deze klote ziekte ook nog kansen biedt. Maar zo voel ik het wel. Hierdoor zien we wat werkelijk belangrijk is en genieten we van elk moment. Het positieve heb je nodig, het negatieve van alle jaren moet je zo snel mogelijk de deur uitwerken want dat is tenslotte al jaren te laat.

We hebben geen enkel idee ervan hoeveel tijd we nog hebben. Wat als een paal boven water staat is dat we die tijd goed gaan gebruiken!

Ik heb het er moeilijk mee. Moederdag. Rob is vader, moeder, kok en verzorger geweest dit jaar. We zijn nu alweer een jaar bezig, ik voel niet dat ik dit jaar een goede moeder geweest ben en het jaar daarvoor had ik ook al zoveel problemen dat we een hoop gemist hebben. Rob en Sanne overtuigen mij dat ze zo blij zijn met mij en dat alles ok is. Het is huilen en lachen tegelijk.

Daarna zijn we lekker naar het bos gegaan en hebben we een wandeling gemaakt, nou ja wandeling.... we hebben het geprobeerd. Ik ben 3 keer door mijn enkel gegaan omdat ik mijn voeten op de verkeerde plaats zette en op een gegeven moment ging het zo langzaam en liep ik zo te zwalken als een dronkenmannetje dat we maar teruggegaan zijn.

Rob heerlijk gekookt en toen moest hij slapen omdat hij nachtdienst heeft. Best spannend, gisterenavond was ik zou blij dat hij thuiskwam want toen kreeg ik weer een beetje van die vreemde dingen waar je toch van schrikt.

Brrrrrr terwijl ik dit typ lopen de tranen alweer over mijn wangen en krijg ik kippenvel. Ik wil zo graag leven, het MOET gewoon goed gaan. Elke mooie dag is er een.