Pffffff daar zit ik dan met een stijve kop, de hele dag veranderingen in mijn hoofd, op mijn gezicht en doodmoe. Vanmiddag een kwartiertje in slaap gevallen, dat was nodig want vannacht om half 6 zat ik hier nog. Mijn gezicht is nu helemaal stijf en vanmiddag ben ik gevallen omdat ik mijn voeten zo nu en dan niet goed kan neerzetten. Het lijkt nu met de minuut te verergeren ik kan niet wachten tot ik aan de beurt ben. Helemaal gesloopt, helemaal op.
Vanuit mijn rug voel ik die klote plek in mijn longen
Toen Sanne thuiskwam hebben we gepraat, geknuffeld en gehuild, maar ook gelachen. Ik ben zo ongelooflijk trots hoe zij hier mee omgaat. Wat een belasting, wat een respect verdient dat meisje! In een jaar tijd heeft zij zich ontwikkeld met een heel eigen ik, een eigen identiteit, veel te snel volwassen moeten worden. Sanne wil precies weten hoe het zit. Wij vertellen ook alles eerlijk. Nee, het is verschrikkelijk en Ja, alles is nog mogelijk. Wij hebben zo met dit meisje geboft!
Ik ben ontroerd door de reacties op mijn gedicht wat vannacht zo ineens op papier stond. Ik had het Kanker Lotgenoten Forum. Op dit moment geeft deze groep veel steun, zij begrijpen natuurlijk bij uitstek hoe je je voelt. Het doet me goed om spontaan berichtjes te ontvangen van mensen waar je het niet direct van verwacht, eerlijk en oprecht. Zo ook Mariella, zelf enorm in de lappenmand, stuurde een berichtje of ik morgen thuis was voor de koffie, ondertussen was zij verder op FB aan het bladeren en een minuut later stonden we in de gang te huilen. Gewoon omdat het kan. We gaan beter worden en we gaan van de zomer op de terrassen zitten!gedicht ook op de FB pagina gezet van het
Rob ziet er moe uit. Gelukkig is hij nog positief, dat is heel prettig. Wat zou ik eenzaam zijn als hij er niet was, hij sleept me er toch wel weer elke keer doorheen. Ik heb geen behoefte aan negativiteit om me heen, dat ben ik zelf al erg genoeg tussen de regels door. Het is mooi dat je door deze ziekte je alles veel bewuster meemaakt dan vroeger want geloof me, vroeger bestaat niet meer wanneer je dit eenmaal hebt. Elke dag is er eentje en die koester ik.
Morgenochtend is het vroeg opstaan, 6 uur vertrekken we. Laten we asjeblieft een goede nacht rust hebben voor het avontuur van morgen.
